Er zijn 2 groepen zonnefilters: fysische en chemische. Het verschil van benaming is gebaseerd op werking, niet op herkomst, aangezien óók de fysische zonnefilters langs synthetische weg (dus : chemisch), worden vervaardigd.
De werking van de filters is enigszins anders. Fysische zonnefilters reflecteren de UV straling en fungeren daardoor als een “spiegel” op de huid. Fysische zonnefilters zijn Titanium Dioxide en Zink Oxide. Deze laten vaak een witte waas op de huid achter.
Chemische zonnefilters kunnen straling deels weerkaatsen en deels absorberen en omzetten in (onschadelijke) energie, zoals warmte. Op deze manier beschermen zij ons huidoppervlak tegen de schadelijke UV stralen.
De wetenschap is het over hun plus- en minpunten nog niet volledig eens. Hoewel sommige filters de laatste jaren in een kwaad daglicht staan, zijn de in de EU toegepaste zonnefilters, in bepaalde concentraties, veilig bevonden.
Aangezien UV straling verantwoordelijk is voor huidkanker èn het vroegtijdig verouderen van onze huid, is zonbescherming in welke vorm dan ook onontbeerlijk!
Commenti